Ο αστεροειδής που δεν μπορεί να αποκλειστεί η σύγκρουσή του με τη Γη

Τα σενάρια για το “τέλος του κόσμου” δίνουν και παίρνουν. Και αποδεικνύονται, το ένα μετά το άλλο, αβάσιμα. Είναι ένα, όμως, που επιμένει. Μέχρι σήμερα, έχουν εντοπιστεί πάνω από 10 χιλιάδες αστεροειδείς και κομήτες που πλησιάζουν την τροχιά του πλανήτη μας αρκετά, για να κατατάσσονται στην κατηγορία “αντικείμενα κοντά στη Γη” (ΝΕΟ). Από αυτά, περίπου το 10 τοις εκατό είναι τόσο μεγάλα, ώστε ενδεχόμενη σύγκρουσή τους με τη Γη να έχει καταστροφικές συνέπειες σε παγκόσμια κλίμακα. Μεταξύ τους και ένα με όνομα 1950 DA.

Πρόκειται για αστεροειδή με διάμετρο 1,1 χιλιομέτρων, ο οποίος ανακαλύφθηκε τον Φεβρουάριο του 1950, από τον αστρονόμο Carl Alvar Wirtanen, παρατηρήθηκε για λίγες μέρες και στη συνέχεια, εξαφανίστηκε. Μισό αιώνα αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2000, εντοπίστηκε ξανά και τον Απρίλιο του 2002,  έρευνα της επιστημονικής ομάδας του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης (JPL) της NASA και άλλων ειδικών, προσδιόρισε την πιθανότητα σύγκρουσής του 1950 DA με τη Γη, τον Μάρτιο του 2880, μεταξύ 0 και 0,33%.

Το ποσοστό δεν ακούγεται ιδιαίτερα ανησυχητικό, αλλά, στην πραγματικότητα, ο κίνδυνος από τον 1950 DA ήταν κατά 50% μεγαλύτερος από εκείνον όλων των υπόλοιπων αστεροειδών, μέχρι τότε. Προηγουμένως, τον Μάρτιο του 2001, αναλύσεις με ραντάρ είχαν δείξει ότι η τροχιά του θα τον φέρει, στις 16 Μαρτίου 2880, τόσο κοντά στη Γη, ώστε για ένα διάστημα 20 λεπτών, η πιθανότητα σύγκρουσης να μην μπορεί να αποκλειστεί.

Τα νούμερα και οι εκτιμήσεις αλλάζουν, όσο μαθαίνουμε περισσότερα για τον 1950 DA, αφού υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την πορεία του – όπως η σύνθεση, η μάζα, η ανακλαστικότητα και οι αλληλεπιδράσεις της βαρύτητάς του με εκείνη άλλων ουράνιων σωμάτων. Και υπάρχουν αρκετά από τα παραπάνω που δεν γνωρίζουμε. Ωστόσο, οι D. Farnocchia και S.R. Chelsey, επιστήμονες του JPL, επιχείρησαν, πρόσφατα, μία νέα αξιολόγηση του κινδύνου σύγκρουσης, για το 2880 (Δείτε παλιότερο animation).

Στην αξιολόγηση, η οποία δημοσιεύτηκε στις 2 Οκτωβρίου, στο αρχείο επιστημονικών εγγράφων arXiv, έλαβαν υπόψη όλα τα γνωστά στοιχεία για τον αστεροειδή, συνυπολογίζοντας και την επίδραση του φαινομένου Yarkovsky: μία μικρή, αλλά σημαντική δύναμη που ασκείται στα περιστρεφόμενα ουράνια σώματα από θερμικές εκπομπές, κυρίως, του ήλιου. Τα αποτελέσματα της έρευνας δεν επιβεβαίωσαν προηγούμενη εκτίμηση ότι το φαινόμενο Yarkovsky θα αλλάξει την πορεία του 1950 DA τόσο, ώστε να αποκλείεται το ενδεχόμενο σύγκρουσης.

Η αξιολόγηση των δύο ειδικών της NASA θέτει μεν τον κίνδυνο σύγκρουσης, το 2880, χαμηλότερα στο φάσμα πιθανοτήτων (0,044% ή -0.58 στην κλίμακα Παλέρμο), τον διατηρεί δε σε νούμερα πάνω από το μηδέν και μάλιστα, τον κατηγοριοποιεί ως “τον υψηλότερο από όλων των άλλων αναγνωρισμένων ως επικίνδυνα για σύγκρουση αντικειμένων”. Σύμφωνα με τη δημοσίευση, η έρευνα υπογραμμίζει τη σημασία της προσεκτικής παρακολούθησης των πιθανών συγκρούσεων στην προσπάθεια άμβλυνσης των κινδύνων που αποτελούν.

Η επιστημονική κοινότητα δεν ανησυχεί, εκτιμόντας ότι μέχρι τότε, θα αναπτυχθούν πολύ απλές μέθοδοι για να αποφευχθεί πιθανή σύγκρουση (τις οποίες θα αναφέρουμε σε αφιέρωμα την επόμενη εβδομάδα). Αλλά, αν τελικά ο 1950 DA συγκρουστεί με τη Γη, οι συνέπειες – που εξαρτώνται από διάφορες παραμέτρους, όπως η γωνία πρόσκρουσης του αστεροειδή και η ταχύτητα που θα έχει αναπτύξει – θα είναι, σε κάθε περίπτωση, καταστροφικές.

Ας το ξεκινήσουμε από μικρότερη κλίμακα. Αν ένας αστεροειδής στο μέγεθος σπιτιού έπεφτε στη Γη, με ταχύτητα 48,000 χλμ/ώρα, θα απελευθέρωνε ενέργεια ίση με εκείνη της βόμβας της Χιροσίμα. Η ακτίνα απόλυτης ισοπέδωσης θα έφτανε τα 2,5 χιλιόμετρα. Αν ο αστεροειδής ήταν ίσος με 20όροφη πολυκατοικία, φτάνουμε τα μεγέθη του πιο ισχυρού όπλου που πυροδοτήθηκε ποτέ, της “Βόμβας του Τσάρου”, που απελευθέρωσε ενέργεια 50 μεγατόνων ΤΝΤ, με ακτίνα απόλυτης καταστροφής 35 χιλιόμετρα – μία περιοχή 3846 τετραγωνικών χιλιομέτρων (βίντεο).

Στην περίπτωση που ο 1950 DA συγκρουστεί με τον πλανήτη μας, θα μιλάμε για ενέργεια, σχεδόν, 7 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από της βόμβας της Χιροσίμα – αρκετά κοντά στο μισό εκατομμύριο μεγάτονους ΤΝΤ! Από τη σύγκρουση, μια περιοχή 80 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων θα μπορούσε να ισοπεδωθεί. Σημειωτέον, η Ελλάδα έχει εμβαδόν κοντά στις 132 χιλιάδες km². Για να μην αναφερθούμε στις δευτερεύουσες συγκρούσεις κοσμικών συντριμμιών ή τα τσουνάμι και ακόμη χειρότερα, στο σύννεφο σκόνης που θα καλύψει τον ήλιο.

Σε μία πρόταση, η σύγκρουση ενός τόσο μεγάλου ουράνιου σώματος με τη Γη, είναι πολύ πιθανόν να εξαφάνιζε την ζωή από τον πλανήτη. Και αν οι επιστήμονες που πιστεύουν ότι θα έχουμε τον τρόπο να εξοστρακίσουμε τον 1950 DA, μέχρι το 2880, κάνουν λάθος, ας ελπίσουμε ότι σε περισσότερο από οχτώ αιώνες από σήμερα, οι μελλοντικοί μας απόγονοι θα είναι αρκετά τυχεροί, ώστε να παρακολουθήσουν, απλά, ένα πανέμορφο κοντινό πέρασμά του, στον ουρανό.

Πηγή : Pathfinder.gr