Tuesday , July 26 2016
Breaking News
Home / ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ / Τραυματισμοί Κεφαλής

Τραυματισμοί Κεφαλής

Οι τραυματισμοί της κεφαλής (κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις), μπορεί να περιλαμβάνουν τις ακόλουθες περιπτώσεις:

Α.  Απλές δερματικές βλάβες.

•    Αιμάτωμα. Είναι αποτέλεσμα της κακώσεως. Πρόκειται για αιμορραγική συλλογή κάτω από το δέρμα, η οποία οφείλεται σε τραυματισμό τοπικού αγγείου. Το υποδερμάτιο αυτό αιμάτωμα είναι περιορισμένης βαρύτητος και δεν πρέπει να συχέεται με τα λεγόμενα ενδοκρανιακά αιματώματα, τα οποία αποτελούν σοβαρή κατάσταση. Η εφαρμογή παγοκύστης στην τραυματισμένη περιοχή, βοηθά στον έλεγχο της καταστάσεως.

•    Τραύμα. Στην περίπτωση αυτή, η ασκούμενη βία είναι σημαντικότερη, με αποτέλεσμα να προκαλείται λύση της συνεχείας του δέρματος. Εξ αιτίας της πλούσιας αιματώσεως του δέρματος της κεφαλής, το τραύμα αιμορραγεί συνήθως έντονα. Με μία γάζα ασκείται πίεση στο σημείο της αιμορραγίας. Μετά το σταμάτημά της, το τραύμα εκπλένεται με ορό ή τρεχούμενο καθαρό νερό και σαπούνι, ώστε να απομακρυνθούν τυχόν ξένα σώματα. Ακολουθεί αντισηψία με ιωδιούχα αντισηπτικά διαλύματα και ο τραυματίας μεταφέρεται σε ιατρείο ή νοσοκομείο για να γίνει συρραφή και να ελεγχθεί η αντιτετανική του επάρκεια (αντιτετανικός ορός και εμβολιασμός).

Β.  Κάταγμα οστού του κρανίου.

Εδώ η ασκούμενη βία είναι μεγάλη. Εάν συνυπάρχει βαθύ δερματικό τραύμα, τότε το κάταγμα θεωρείται ανοικτό και επιπλεγμένο. Εάν όχι, το κάταγμα χαρακτηρίζεται ως κλειστό. Στην περίπτωση ενός ανοικτού κατάγματος, υπάρχει επικοινωνία του περιεχομένου του κρανίου (μήνιγγες, κ.λ.π.) με τον εξωτερικό χώρο. Έτσι ο κίνδυνος μικροβιακής μολύνσεως είναι υπαρκτός και δημιουργεί σοβαρότητα. Η διάγνωση ενός κατάγματος απαιτεί ιατρική γνώση και ακτινογραφία. Τα κατάγματα της βάσεως του κρανίου μπορεί να συνοδεύονται από εμφάνιση αιμορραγίας από την μύτη ή το αυτί, γεγονός που επισημαίνει την βαρύτητά τους και απαιτεί άμεση ιατρική παραπομπή.

Γ. Εγκεφαλικές βλάβες.

Οι βλάβες του εκεφάλου διακρίνονται στις παροδικές λειτουργικές, όπως είναι η διάσειση, όπου δεν έχει προκληθεί ανατομική βλάβη και στις βαρύτερες βλάβες, όπως είναι η εγκεφαλική θλάση, το εγκεφαλικό οίδημα και τα ενδοκρανιακά αιματώματα, όπου έχει προκληθεί ανατομική βλάβη και μάλιστα δυνητικά σοβαρή, ικανή να προκαλέσει τον θάνατο.

•    Διάσειση. Αποτελεί την συχνότερη διαταραχή μετά από μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Μπορεί να συνοδεύεται από κεφαλαλγία, ζάλη, ιλίγγους, τάση προς έμετο, ή εμέτους. Επίσης δυνατό να υπήρξε μετά τον τραυματισμό απώλεια συνειδήσεως (ολιγόλεπτη συνήθως), ή να υπάρχει αμνησία που αφορά ένα μικρό διάστημα πρίν ή μετά τον τραυματισμό. Ο τραυματίας πρέπει να παραμένει ήσυχος μέχρι την μεταφορά του σε νοσοκομείο. Αποφεύγεται η πνευματική κόπωση, ανάγνωση βιβλίων, παρακολούθηση τηλεόρασης, ενώ επιτρέπεται η λήψη ελαφράς και εύπεπτης τροφής σε μικρή ποσότητα (κίνδυνος εμέτων). Είναι δυνατόν πίσω από μία φαινομενικά αθώα διάσειση, να υποκρύπτεται μία σοβαρή εγκεφαλική βλάβη. Για το λόγο αυτό, πάντα μετά από μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση, ο τραυματίας οφείλει να εξετάζεται από ιατρό. Εάν η άμεση ιατρική παραπομπή δεν είναι εφικτή και ακολουθεί νύκτα, ο τραυματίας θα πρέπει να αφυπνίζεται κατά διαστήματα και να ελέγχεται η επαφή του και το επίπεδο συνειδήσεώς του.

•    Εγκεφαλικής θλάση, Εκεφαλικό οίδημα, Ενδοκρανιακό αιμάτωμα. Η εικόνα του τραυματία ποικίλλει. Μπορεί να έχει συνείδηση και να διατηρεί επαφή με το περιβάλλον, ή μπορεί να εμφανίζεται βυθισμένος με αδυναμία επικοινωνίας. Η ακριβής εικόνα που εμφανίζεται, εξαρτάται από την σπουδαιότητα της περιοχής του εγκεφάλου που προσβλήθηκε, το είδος της βλάβης και από τον χρόνο που έχει παρέλθει από την στιγμή της κακώσεως. Ο κίνδυνος ελωχεύει στις «ύπουλες» περιπτώσεις, που η εικόνα του τραυματία μοιάζει φυσιολογική. Τότε μπορεί να υπάρξει καθυστέρηση και να χαθεί άσκοπα χρόνος, ενδεχομένως πολύτιμος για τη ζωή του. Ο τραυματίας, οφείλει να μεταφέρεται προσεκτικά σε ιατρική μονάδα.

Οι περιπτώσεις άμεσης ανησυχίας μετά από μία κρανιοεγεφαλική κάκωση, μπορούν να συνοψισθούν στα εξής σημεία:

1.    Υπάρχει ανοικτό κάταγμα του κρανίου

2.    Υπάρχει αιμορραγία από την μύτη ή τα αυτιά

3.    Υπάρχουν συνεχείς έμετοι και επιδεινούμενος πονοκέφαλος

4.    Ο τραυματίας παρουσιάζει συνεχώς υπνηλία ή ευρίσκεται σε σύγχιση

5.    Μετά τον τραυματισμό εμφανίζονται σπασμοί

6.    Έλλειψη συνειδήσεως και επαφής με το περιβάλλον

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*