Λέγοντας κάκωση, εννοούμε την πρόκληση βλαβών σε κάποιο όργανο ή ιστό του σώματος, ως αποτέλεσμα της επιδράσεως εξωτερικών βλαπτικών αιτίων. Τα εξωτερικά βλαπτικά αίτια, μπορεί να είναι μηχανικά, χημικά, θερμικά.
Μια μορφή τέτοιας βλάβης, είναι το τραύμα. Η λύση της συνεχείας του δέρματος, ως αποτέλεσμα βίαιης εξωτερικής επίδρασης, ονομάζεται τραύμα.
Ανάλογα με την βαρύτητα και την πιθανότητα επιπλοκών, τα τραύματα διακρίνονται σε Ανοικτά (αμυχές – εκδορές, αποσπάσεις, τομές, διατρήσεις – τρυπήματα, επιπλεγμένα) και σε Κλειστά (Μώλωπες, εκχυμώσεις – μελανιάσματα, αιματώματα)
Το πρώτο μέλημα σε περίπτωση τραυματισμού, είναι η αντιμετώπιση της αιμορραγίας (όρα αντιμετώπιση αιμορραγίας). Η περιποίηση του τραύματος (αντισηψία κ.λ.π.), θα γίνει σε δεύτερο χρόνο.
Η περιποίηση του τραύματος, περιλαμβάνει κατ΄ αρχήν την έκπλυση και τον καθαρισμό του με φυσιολογικό ορό. Ελλείψει ορού, γίνεται χρήση άφθονου καθαρού νερού. Ακολουθεί αντισηψία με διάλυμα οξυζενέ και ιωδιούχα αντισηπτικά σκευάσματα (π.χ. betadine ή οποιοδήποτε άλλο). Εν συνεχεία καλύπτεται με 2-3 αποστειρωμένες γάζες και επιδένεται με ελαστικό επίδεσμο. Ελλείψει αποστειρωμένων γαζών, επιλέγεται προσωρινά και μέχρις ότου αποτανθεί σε κατάλληλο ιατρείο ή θεραπευτήριο, η χρησιμοποίηση λωρίδας καθαρού λεπτού υφάσματος.
Με κριτήριο το βάθος και τη ρυπαρότητα του τραύματος, αποφασίζεται εάν θα απαιτηθεί η συρραφή του, καθώς και η πιθανή χορήγηση αντιβιώσεως. Τέλος, ελέγχεται η αντιτετανική κάλυψη του τραυματία, αφού σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να γίνει αντιτετανικός ορός.